مقایسه پاسخ لرزه‌ای اسکله‌های شمع و عرشه تحت اثر روش‌زمان دوام با دیگر روش های تحلیل لرزه ای، مطالعه موردی بندر امام خمینی(ره)

در این مقاله کاربرد روش زمان دوام در تحلیل لرزه‌ای اسکله‌های شمع و عرشه بررسی و با سایر روش‌های تحلیل لرزه‌ای غیر خطی مقایسه شده است. بدین منظور اسکله شمع و عرشه واقع در بندر امام خمینی (ره) مورد مطالعه قرارگرفته است. این اسکله که دارای دوره تناوب بالا بوده و جزء سازه‌های نرم به شمار می‌آید، در سه وضعیت مختلف شامل شرایط ساخت (اولیه)، شرایط آسیب‌دیده و تعمیر و بهسازی شده مدلسازی و سپس هر کدام به سه روش طیف ظرفیت، تاریخچه زمانی و روش زمان دوام تحلیل شده است. با بررسی پاسخ لرزه‌ای هر سه سازه مشخص شد که افزایش میانگین شدت پاسخ‌های لرزه‌ای تحلیل زمان دوام نسبت به روش تحلیل تاریخچه زمانی به ترتیب در وضعیت اولیه، آسیب ‌دیده و بهسازی شده 17، 8- و 7 درصد است و نسبت به روش طیف ظرفیت به ترتیب 53، 49 و 47 درصد می‌باشد. افزایش میزان پراکندگی نتایج در روش زمان دوام نسبت به روش تحلیل تاریخچه زمانی به ترتیب در وضعیت اولیه، آسیب ‌دیده و بهسازی شده 60، 19 و 34 درصد است و نسبت به روش طیف ظرفیت به ترتیب 47، 66 و 17 درصد می‌باشد. نتایج به دست آمده و مقایسه‌ی اختلاف‌ها بین دو روش زمان دوام و تحلیل تاریخچه زمانی می‌توان گفت، استفاده از روش زمان دوام می‌تواند جایگزین مناسبی برای تحلیل تاریخچه زمانی باشد؛ زیرا با انجام تعداد تحلیل‌های کمتر و اختلاف نتایج ناچیز آن نسبت به روش تحلیل تاریخچه‌ زمانی نتایج قابل استنادی از روش تحلیل زمان دوام به دست می‌آید.